اراج

يكي از محله‌هاي بسيار قديمي شميران مي‌باشد كه مملو از باغها و فضاي سبز بيشماري بوده است. امروزه برغم ساخت و سازهاي صورت گرفته همچنان داراي باغات و فضاهاي زيادي نسبت به ديگر نقاط تهران مي‌باشد و همچنان هواي اين منطقه از لطافت خاصي برخوردار است. اين منطقه از شمال به بلوار لشكرك (ارتش)، از غرب خيابان لنگري و شرق اتوبان امام علي و منطقه ازگل و از جنوب به اتوبان بابايي محدود مي‌شود.
قنات اراج كه از دير باز باغات و زمينهاي كشاورزي روستا را آبياري مي‌كرده است يادگاري از گذشته است كه هنوز جاري است.
دوغ اراج كه سمبل اراج بوده است هنوز در خاطره قديمي‌هاي تهران باقي است و در روزگاري نه چندان دور مردم تهران براي نوشيدن اين دوغ به اين منطقه مي‌آمده‌اند. اما امروزه جز خاطره‌اي از آن باقي نمانده است. عروجي (و نيز اُروجي) يكي از طايفه‌هاي اصلي اين منطقه مي‌باشد. اما از ديگر طايفه‌هاي روستا كه در زمانهاي دور از لواسان روستاي آهار به اين منطقه مهاجرت نموده‌اند مي‌توان طايفه سيفان را نام برد.
همچنين از ديگر طافه‌هاي روستا قيدي مي‌باشد.
در ضلع شرقي اراج، محله‌اي قديمي بنام اكبر آباد مي‌باشد. نام اين محله از نام شخصي بنام علي اكبر اثباتي گرفته شده و دليل اين نام گذاري اين است كه اين فرد اولين كسي بوده است كه از لواسان، روستاي برگ جهان، به اين منطقه مهاجرت نمود و مردم اراج به او دايي علي اكبر مي‌گفتند.
در ضلع شمالي اراج محله لارك و باغات گيلاس لارك واقع شده است كه در قديم متعلق به هيلدا دانش ارفع همسر تيمسار حسن ارفع بوده است.[۱]
همچون ديگر روستاهاي شيمران، روستاي اراج نيز براي خود قبرستاني داشته است كه اين قبرستان در ضلع شمال غربي و غرب اين روستا قرار داشته است كه هم اكنون ميدان اراج و بخشي از خيابان و همچنين دبيرستان رضايي راد در آن واقع شده است.